Letnie Prezentacje Organowe 2020, są już za nami. Nie piszemy jeszcze podsumowania, a nawet ostatni koncert pozostawiamy na odrębny artykuł. Ważnym elementem tegorocznego festiwalu był występ Prandium Duo. Zarówno skrzypaczka Marta Michalak, jak i organista Hubert Szreder to młodzi muzycy, którzy mają jednak świetny warsztat i bogate doświadczenie wykonawcze.
Marta Cecylia Michalak studiowała skrzypce współczesne i barokowe na Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. Obecnie także występuje jako altowistka. Stroni od klasyfikowania muzyki, nie boi się ich trudnych, ale też nieklasycznych obszarów. Brała między innymi udział w projektach zespołu Dagadana, ale także w Qulhead — TechnoSymphony pod dyrekcją Tomasza Citaka. Hubert Szreder ma także na swoim koncie studia na Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, wraz z Martą Michalak tworzy Prandium Duo, mimo młodego wieku jest nie tylko obiecującym organistą, ale takżę sprawnym popularyzatorem zarówno muzyki, jak i samego instrumentu
Koncert Prandium Duo, o tyle był koncertem szczególnym, że duet, choć gra muzykę bardzo różnorodną stylistycznie i w niezwykle różnych przestrzeniach, z pewnym upodobaniem wykonuje utwory młodych wielkopolskich kompozytorów. Tym razem artyści sięgnęli po muzykę współczesną z Wielkopolski. Sam festiwal w tym roku jako motyw przewodni miał muzykę Johanna Sebastiana Bacha. Początek koncertu stanowiły dwa utwory mistrza: Sonata g-moll BWV 1001 świetnie zagrana przez skrzypaczkę i Fantazja G-dur BWV 572, która doskonale wprowadziła nas w brzmienie katedralnego instrumentu. Koncert prowadził dyrektor Letnich Prezentacji Organowych w katedrze — Krystian Klej. Z wyczuciem dozując informacje o granych utworach, szczególnie ważnymi edukatorsko wydały się słowa o muzyce współczesnej oraz otwarciu się na nią.
W części prezentującej właśnie współczesną muzykę organową usłyszeliśmy zarówno prawykonania kompozycji K. Kleja, jak i utwór Pawła Ernsta. Przy wprowadzeniu do minimalistycznej kompozycji Trianotoly — Ernsta prowadzący przywołał korzenie minimalizmu muzycznego. Nurt pojawił się na dobre we współczesnym rozumieniu w latach 60. XX w. Na myśl przychodzą rzecz jasna Philip Glass, Steve Reich czy fenomenalny Arvo Part. Dyrektor Letnich Prezentacji odniósł się także do Erica Satie. Zagrana długimi oszczędnymi dźwiękami kompozycja Ernsta zabrzmiała w akustyce katedry pięknie i ascetycznie w bardzo dobrym wykonaniu Prandium Duo. Prawykonania trzech kompozycji Krystiana Kleja równie rzetelnie zagrane stały się także przełomowym momentem w historii najnowszej muzyki klasycznej rodem z Gniezna. Choć zarówno Preludiowanie jak Medytowanie, to utwory, które za kilka lat będziemy traktowali jako wprawki kompozytorskie, jeśli Klej zdecyduje się rozwijać kompozytorsko, to Erudycja zagrana na koniec koncertu może być już progiem kolejnego etapu rozwoju artysty. Zgodnie z tytułem zdradza ogromne osłuchanie kompozytora. Można pokusić się o poszukiwanie specyficznego przeglądu historii muzyki w tym utworze. Trzeba podkreślić, że prawykonanie Prandium Duo, uwypukliło walory utworu. Duet pokazał także przy tym utworze niezwykłe wyczucie brzmieniowe i pewną odwagę wykonawczą.
