„W tym malarstwie nie ma rewolucji ani skandalu. Jest za to stare dobre piękno, spokój, refleksja i dużo przyjemności” – napisał w folderze zapraszającym na wystawę Huberta Borysa, jej kurator Sławomir Kuszczak. Faktycznie, z tą różnicą, że refleksja jest tu w większości uśpiona.
Nie ma miłości bez wyboru – to zdanie jakie ciśnie się na usta po otwarciu fantastycznej wystawy Dawida Stube pt. „Rodzina zastępcza”, którą można oglądać w Bibliotece Publicznej Miasta Gniezna. Bo poza biologiczno-egzystencjalną podstawą, to wolność samostanowienia i wybór swej życiowej roli, sprawia, że możemy być szczęśliwymi jednostkami i społeczeństwem.
Choinka, a właściwie świerk oraz inne rośliny iglaste czy byliny, ale też eksperymenty chemiczne oraz tworzenie własnych kompozycji herbat – to tylko niektóre elementy niecodziennych warsztatów świątecznych, które dla dzieci oraz ich opiekunów poprowadzili pasjonaci z Kasztelanii Ostrowskiej, a zorganizowali radni z gnieźnieńskiego Osiedla Tysiąclecia.
Tym razem minimalistycznie i w duetach. Opustoszałe miasto w czasie covidowej izolacji, które przywołało wspomnienia. „Twórczość w czasie pandemii – z Gniezna” to bowiem czarno-biały zapis stanu wyjątkowego i przebłyski z przeszłości będące rozliczeniem z życiem w grodzie Lecha.
gru 8, 2022
Wystawa w Publicznej Bibliotece Pedagogicznej w Gnieźnie
W zasadzie z każdego rękodzieła można uczynić dzieło sztuki. Wystarczy tylko trochę talentu, wystarczająco pracy i cierpliwości oraz jeszcze więcej pasji. Tak też jest z wycinanką.
O betonozie miasta Gniezna, sekretnym życiu śmieci, ofierze, którą staje się zieleń, ale też jej wspaniałej urodzie czy widokach na gnieźnieńską Wenecję (jezioro Jelonek), która była punktem wyjścia do wszelkich działań – postanowiło opowiedzieć sześć młodych osób na wystawie pt. „Społeczna historia Gniezna – zielone płuca Miasta”.
Tym razem po raz piętnasty czyli z wyraźnym już dorobkiem i kolejnym jubileuszem, a przede wszystkim zgraną ekipą i wypracowaną marką. Drugi raz w Teatrze Fredry, znów w ciepłej atmosferze i wygodnych fotelach wraz z licznymi gośćmi i odbiorcami – odbył się Festiwal Filmowy Offeliada.
Niezwykle poruszające i potrzebne. Z właściwym człowiekiem i w odpowiednim czasie, a przede wszystkim udowadniające, że choćby prawicowo-zamordystyczna władza stawała na rzęsach – to polskie społeczeństwo, w tym w Gnieźnie, już się zmienia i nie chce nikogo wykluczać, tylko dlatego, że nie pasuje do ultrakonserwatywnego porządku.
Królikarnia.
Rzecz jasna nie będzie to tekst o moim ulubionym muzeum rzeźby. Choć rzeźba i to sympatyczna zapewne pojawi się w treści. Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w moim sercu i umyśle to przede wszystkim kolekcja Augusta Zamoyskiego.
Fyrtel to rzeźba żywa. Także żywa w moim sercu. Na Fyrtlu żyje też wiara. Po Fyrtlach w Gnieźnie porozstawiane rzeźby Królików. Nieco wcześniej swojego kulturalnego Królika dostali pierwsi laureaci Nagrody Kulturalnej Miasta Gniezna. Nie jak to przedstawiono podczas ostatniej Gali na Fyrtlu – Nagrody Kulturalnej Prezydenta Gniezna. Pe…
