Felietony Archiwum

Rzecz jasna w formie, w jakiej go używamy, czy raczej, używaliśmy jakieś dwadzieścia – trzydzieści lat temu – powszechnie, to nasz begryf. Wyrwany z najbardziej popularnego zdania gwary wielkopolskiej: “w antrejce na ryczce stoją pyrki w tytce” odarty z kontekstu tożsamościowego to, taki zwyczajny spadek po bytności wojsk napoleońskich w Wielkopolsce. 

„Nie węgiel, nie gaz, nie ropa, a kultura jest naszym dobrem narodowym” tymi słowami Olga Tokarczuk podsumowała wszystko to na czym kładzione są obecnie akcenty w dyskursie publicznym.

Alfabet Szczuna z Kareji zaczęliśmy od ANTREJIKI. Trudno właściwie o kolejne słowa z tak głębokim wielkopolskim i społecznym kontekstem. Przynajmniej trudno o begryf na kolejną literę alfabetu, który byłoby podobnie akuratny. 

Początek cyklu artykułów. Wejście w nowy, dla nas na Popcentrali, temat, a tu faux pas w tytule? Popełniliśmy świadomie. Savoir-vivre, nie jest motywem przewodnim planowanych artykułów, jest jednak ważnym elementem kultury kulinarnej, będzie więc czymś w rodzaju zapisków na marginesie. 

Hunger Pangs to zespół stworzony przez trzy muzyczne osobowości ze świata zwanego jazzem. Są to Marek Kądziela (gitara) , Kasper Tom (perkusja), Tomasz Dąbrowski (trąbka). 20 marca ma premierę ich drugi album, zatytułowany po prostu II. O tej wyjątkowej muzyce opowiada jeden z muzyków, trębacz jazzowy o międzynarodowej renomie, Tomasz Dąbrowski.

„Mowa nienawiści to ogół wypowiedzi zawierających elementy wyszydzające, poniżające osobę lub grupy osób ze względu na ich cechy takie, jak np. płeć, kolor skóry, wyznanie, niepełnosprawność”[1] Albo to, że po prostu są.

„Pan Walizka żegna przyjaciela” – opowieść napisana przez życie. E-premiera audio. #zostańwdomu #covid19. Odejście przyjaiela, może być odejściem świętego człowieka. Sławek Kuczkowski jeszcze za życia nazwany był Portierem Pana Boga.

Wszelkie formy smooth, to wkurzające oszustwo estetyczne. Mają z oryginałem tyle wspólnego co składanki Marka Niedźwieckiego z jazzem, albo Kenny G. z Charlie Parkerem. Spoglądam w tym ósmym roku na Popcentralę i trochę mi smoothno.

Komu Covid robi dobrze? Samorządy wykorzystują opcję bezkarnego cięcia kultury. Nie ma kompromisu w zakresie kultury! Nie może go być, bo skutki odczujemy za nascie lat, sromotnie. “Teraz widać co znaczycie Wy ludzie kultury” – usłyszała moja koleżanka, (dane pozostawiam dla siebie i nie chodzi tu o RODO). Nawet nie chcę się domyślać, kto jest autorem tych niezwykle głupich słów. Wcale nie musi to być kibic, być może nie jest to prezydent, czy wójt, albo inny utrzymanek podatników.