Kamila Kasprzak-Bartkowiak (1982) - samozwańcza mistrzyni słowa, choć ma na to papiery i trochę lat doświadczeń. Animatorka i fanka kultury w różnej postaci, szczególnie tej społecznie zaangażowanej, a także wszelkich progresywnych działań i narracji. Miłośniczka swojego domowego ogródka, architektury modernistycznej, kotów, literatury faktu i muzyki rockowej oraz Małżonka. Z sercem po właściwej stronie.
Czasami tak się zdarza, że zaniechany talent artystyczny za młodu, powraca w nieco innej formie po latach i staje się w pełni dojrzałą pasją bez oczekiwań czy presji, ale za to dającą prawdziwą satysfakcję.
“Nie węgiel, nie gaz, nie ropa, a kultura jest naszym dobrem narodowym” tymi słowami Olga Tokarczuk podsumowała wszystko to na czym kładzione są obecnie akcenty w dyskursie publicznym.
Górska ścieżka, fragment twarzy albo skrywające tajemnice sylwetki, portrety czworonożnych pupili, a może zbliżenie na złotego łabędzia. To tylko niektóre tematy i motywy zaprezentowane przez fotografki i fotografów młodego pokolenia pod czujnym okiem mistrza – Waldka Stube.
O „niesamowitej Słowiańszczyźnie” w literaturze i jej wpływie na polską tożsamość pisała już Maria Janion. Jednak dawne dzieje można eksplorować na wiele różnych sposobów, w tym jeszcze bardziej namacalnie, bo przez odtwórstwo historyczne czy muzykę.
Genialny w swej prostocie i romantyczny, ale wolny od kiczu czerwonych, balonowych serduszek. A do tego posługujący się rozpoznawalnym kodem kulturowym, bo dotyczącym miłości czy jakości w kulturze i poprowadzony z właściwą bohaterom wieczoru manierą.
Z dr. Michałem Bogackim, dyrektorem Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie – o działalności muzeum w grodzie Lecha, pomysłach na to, jak dziś opowiadać piastowskie dzieje, o zadaniach instytucji kultury i jej promowaniu, a także pasji do wczesnego średniowiecza oraz interpretacjach historii, współpracownikach i planach – rozmawia Kamila Kasprzak-Bartkowiak.
Istnieją takie zespoły, które nie boją się dosłowności, lecz nie prostactwa, bazują na prowokacji nie będącej szyderą, a swą wyrazistością potrafią zdobyć publiczność. Tak jak od lat zdaje się robić Apteka.
O tym, że w kulturze, w tym w muzyce „wszystko już było”, chyba nie trzeba nikogo przekonywać, a na pewno nie poznański duet Bloki, który z brzmieniowej spuścizny poprzednich dekad czerpie całkiem ochoczo. I właśnie stworzył najbardziej melodyjny i nieoczywisty krążek „Insecta”.
Kiedy patrzę na najnowszą premierę u Fredry, to widzę aktywistkę Maję Staśko i jej niesamowicie potrzebną oraz ważną walkę z wszelkimi stereotypami czy uprzedzeniami wobec kobiet, ale dostrzegam też byłego więźnia Auschwitz Mariana Turskiego ze swoją rocznicową przestrogą i „XI Przykazaniem: Nie bądź obojętny”.
